Liefde in de kop van Overijssel deel 3
Buurtschappen en gehuchten in Steenwijkerland

Wanneer Jan in 1959 geboren wordt in het mooie waterdorp Giethoorn, is hij een gewoon kind. Als kind had hij geen last van manische depressies, ook wel bipolaire stoornis genoemd, en ging hij naar het middelbaar onderwijs, de HAVO. Na drie jaar veranderde de levenslustige jongen in een schuw en teruggetrokken wezen, die na de depressie als een raket in een manie schoot. Hij werd dan heel druk, wilde overal tegelijk zijn en beloofde van alles wat hij later niet na kon komen. In zijn volwassen en persoonlijk leven kon hij niet functioneren. De ziekte is ongeneeslijk en ook nu moet hij er mee leren leven.

Giethoorn is een vrij rustig dorp, totdat er een moord wordt gepleegd. Het slachtoffer is een bekend en geliefd figuur in dit dorp. Er wordt dan ook een grootscheeps onderzoek door de politie gedaan naar de moord op de jonge vrouw, en alle inwoners zijn aangedaan. Er is hier nog nooit een moord gepleegd. Tot overmaat van ramp wordt Giethoorn opgeschrikt door een tweede moord, wederom een jonge vrouw. Men denkt dat beide moordzaken verband houden, maar dit is onzeker. Tijdens het verhaal wordt er constant speurwerk verricht, maar dit stuit op veel knelpunten. Zeker als er ook nog eens een dubbele moord wordt gepleegd.

Met veel fantasie en verbeeldingskracht heeft de schrijver een familie, genaamd de Dakdikkertjes, gecreëerd. Vooral vader Zacharius beleeft de meest doldwaze avonturen. Hij belandt daarbij regelmatig in de gevangenis. Alles wat hij aanpakt, gaat vaak volledig mis. Voor de lezer blijft het gissen wat hij nu weer gaat beleven tot ergernis van de rest van de Dakdikkertjes. De auteur wil de lezer dan ook onbedaarlijk laten lachen. Moeder Loesje gaat haar eigen weg en komt in de plaatselijke jetset terecht. De dochters gaan ieder hun eigen weg en generen zich voor hun vader. Er loopt een  rode draad door het boek, die aan het eind van het verhaal tot een verrassende ontknoping leidt. De schrijver hoopt dat de lezer meegaat in zijn fantasie en bovenal het boek leest met een lach op zijn gezicht.

Jan Kleene woont in Steenwijkerland, dat bestaat uit 56 kernen. Hij beschrijft alle kernen in naamverklaring, verleden, heden, Tweede Wereldoorlog, markante personen, bezienswaardigheden en evenementen. Jan heeft een heel toegankelijke schrijfstijl, zodat het boek voor iedereen geschikt is. Het is een eindeloze tocht door de Kop van Overijssel, waarbij de lezer van harte wordt uitgenodigd om dit gebied te bezoeken, dat als een van de mooiste gebieden van Nederland wordt beschouwd. Van Giethoorn naar Kuinre tot Weerribben en de meren en het watersportgebied komen aan bod. De mensen leefden van riet snijden en de visserij, en nu veelal in de recreatiesector. Voor de lezer mooi om te zien hoe veelzijdig dit gebied is.

Na deel 1 gaat de avontuurlijke reis door de Kop van Overijssel door. Ook nu kan men weer volop genieten van o.a. het prachtige landschap met moerassen, meren en de Zuiderzeedijk. Tijdens het lezen ervaart u het gebied van Wieden Weerribben afgewisseld met fraaie dorpen, buurtschappen en steden. In deze aflevering leest u meer over de "hoofdstad" Steenwijk, het koop en onderwijshart van de gemeente. Daartegenover staan de gehuchtjes als Muggenbeet, de Krieger en Marijenkampen. Tijdens het lezen waant u zich in een fluisterbootje, die de prachtige natuur doorkruist.

Van Jan Kleene is dit zijn zesde boek. De Vorige vijf waren totaal verschillend van Samen naar de Punter. Giethoorn heeft een rijke traditie in onderwijs, er waren drie scholen, maar de school in Dwarsgracht is in 1970 opgedoekt. Van de twee scholen, de Noorderschool en de Zuiderschool is het al tiental jaren niet gelukt om te fuseren, er waren altijd wel factoren die dit tegen hielden. Dat het nu eindelijk is gelukt is een zegen voor dit dorp.