Toen ik in 1988 Nederlands kreeg van schrijfster Marja Vos, lazen wij in de klas het boek: De adjudant van de vrachtwagen (wat zich afspeelt in Colombia). Wat heb ik genoten van dat boek, het voorlezen van de docent en de aanstekelijke manier van vertellen. Voor mij, nu 2021, was het lezen van het reisverslag "Reis door Colombia" een heerlijke herbeleving van deze fijne tijd vroeger. Marja Vos is het vertellen nog niet verleerd. Wat is het fijn om in haar vertrouwde bewoordingen het verslag van de reis te lezen. Het boek leest gemakkelijk (ik had het in één adem uit) en vlot. Het boek gaat in op de verschillen tussen arm en rijk, de infrastructuur, de horeca, cultuur, flora/ fauna en ook geschiedenis. Vooral dat laatste vond ik zelf heel leuk om te lezen. In een notendop worden in dit boek een aantal wetenswaardigheden gedeeld, die maken dat je toch echt wat meer over het land leert. Een tip voor toekomstige lezers: zoek eens wat van de steden en bezienswaardigheden op tijdens het lezen. Dan krijg je een nog beter beeld van wat er tijdens de reis beleefd is.
Tijdens het lezen vond ik eigenlijk één ding wel wat jammer, en dat was dat mijn nieuwsgierigheid naar een aantal dingen werd gewekt, maar dat die nieuwsgierigheid niet werd beantwoord. Een voorbeeldje daarvan op blz. 35. "Vooral de plafondschilderingen zijn boeiend." Ik zou dolgraag lezen dan wat er te zien was. Of hoe het met de reisgenoot is afgelopen met de geblesseerde knie...
Hoewel er dus enkele mysteries onopgelost blijven, heb ik na het lezen van het boek een fijn en voldaan gevoel. Het weer was nogal mistroostig hier in het koude Nederland, en ik heb toch het gevoel dat ik warmte en liefde van het land Colombia mee heb gekregen.
De foto's in het boek zijn een leuke, functionele aanvulling.
Bedankt Mw. Vos dat u me weer eens heeft laten genieten van uw prachtige verhalen. Het was me een genoegen. Het allerbeste gewenst, Marius.
Tijdens het lezen vond ik eigenlijk één ding wel wat jammer, en dat was dat mijn nieuwsgierigheid naar een aantal dingen werd gewekt, maar dat die nieuwsgierigheid niet werd beantwoord. Een voorbeeldje daarvan op blz. 35. "Vooral de plafondschilderingen zijn boeiend." Ik zou dolgraag lezen dan wat er te zien was. Of hoe het met de reisgenoot is afgelopen met de geblesseerde knie...
Hoewel er dus enkele mysteries onopgelost blijven, heb ik na het lezen van het boek een fijn en voldaan gevoel. Het weer was nogal mistroostig hier in het koude Nederland, en ik heb toch het gevoel dat ik warmte en liefde van het land Colombia mee heb gekregen.
De foto's in het boek zijn een leuke, functionele aanvulling.
Bedankt Mw. Vos dat u me weer eens heeft laten genieten van uw prachtige verhalen. Het was me een genoegen. Het allerbeste gewenst, Marius.
