Samenvatting
Over de auteur
De Schoonhovense Marja Vos (1948) werkte als docente Nederlands en conrector van de onderbouw in het voortgezet onderwijs in Schoonhoven. Ze is getrouwd, heeft drie kinderen en drie kleindochters. Sinds ze niet meer werkt heeft ze tijd voor haar hobby’s: schrijven, lezen, stijldansen en reizen. Ze is begonnen met het schrijven van kinderboeken, maar al snel stapte ze over op schrijfwerk voor volwassenen. In 2018 kreeg zij van de uitgever een oeuvreprijs.
Productinformatie
- ISBN
- 9789463897273 / 978-94-638-9727-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 01-11-2019
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 148
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Het nieuwe jaar was nu drie dagen oud. Veerle was blij dat de feestdagen voorbij waren. Veel eten en drinken. Veel binnen zitten. Ze had de hele familie gezien. Gezellig, maar morgen zou ze weer aan het werk gaan en vandaag wilde ze nog wat leuks doen. Ze had Hanneke, haar vriendin, gebeld of ze misschien iets konden afspreken. Ergens koffie drinken en dan misschien naar een museum gaan? Hanneke wilde altijd wel wat doen, mits … ze geen afspraak met een leuke man had. En dat gebeurde nogal vaak. Het was nog maar net uit met de ene of haar oog viel al weer op de volgende man. Veerle begreep niet waar ze al die mannen vandaan haalde. Zij ontmoette haast nooit een leuke man, en als dat soms wel het geval was, dan was hij al verloofd of getrouwd. Ze was nu tweeëntwintig en wachtte geduldig op de prins op het witte paard. Zou die ooit komen? Volgens Hanneke moest ze zelf beter haar best doen, maar daar had ze geen zin in. Het leven was goed zo. Ze was graag thuis en af en toe eens naar een kasteeltje of museum was genoeg voor haar.
Hanneke had geen afspraak en was er meteen voor om met Veerle mee te gaan. Eerst koffie ergens op de Botermarkt, daarna naar het Frans Halsmuseum en tot slot misschien ergens een wijntje doen. Met het eten wilde Veerle graag thuis zijn. Ze woonde nog steeds bij haar ouders en wilde haar moeder niet teleurstellen. Zij deed altijd zo haar best op het eten.